آنقدر در میزنم
با نگاهی به‌گذشته، تقریبا اکثر موقعیتها بالاترین شانسی که داشتم ۲۰ درصد بوده! با ترس و لرز ولی ادامه دادم و در بعضیاشون موفق شدم و بعضیا هم نه.ولی همیشه پروگنوز questionable بوده :)
گاهی بهترین راه پذیرفتنه.باعلم به اینکه میدونی شرایط نابرابره ولی میپذیری و راحت ت کنار میای. آره واسه همه چاه کندنه ولی خیلی فرق هست بین اونیکه با بولدوزر زمین رو میکنه با اونیکه با بیل دستی . خدا رو چه دیدی؟ شاید خاک ما نرم تر بود . شایدم دستامون قوی تر؟ شایدم بعضی جاهای خپیده و باریک نشه بولدوزر رو وارد کرد و بیل بهتر جواب بده؟
نه. اینا همشون شایده و نامشخص. انچه که مشخصه بیل دستی زیر بغل منه و فرمون بولدوزر در دستان اونا.
میریم تا ببینیم چی میشه. به سلامتی همه ی دیوونه ها .
پ.ن : سودای سر بی سروسامان یکسو
بی مهری چرخ و دور گردون یکسو
و اندیشه ی خاطر پریشان یکسو
اینها همه یکسو، غم جانان یکسو
